Hoe de pensioenen een land doen splitsen

De week voor kerst stond ons land stil, of toch een paar dagen half stil. Het woord pensioenhervorming was nog eens gevallen, maar deze keer in combinatie met een wetswijziging ter stemming in het parlement. Na de jaren van stilstand met papa Daerden met witte en groene boeken dacht minister Q het te fixen op 14 dagen. Hij zwierde 50 bladzijden amendementen bij de wet diverse bepalingen dat al besproken werd in het parlement. De werkwijze was misschien niet de mooiste, maar een start van de pensioenhervormingen was hoogdringend.

Hoe pensioenen betaalbaar houden als er niet gewerkt wordt moeten de vakbonden eens uitleggen. Maar terwijl Vlaanderen overtuigd is van de noodzaak van de hervormingen, waren ze in Wallonië al aan het staken voordat ze de inhoud kenden, de Waalse treinmachinisten op kop. Hierbij waren deze cheminots wel vergeten dat hun vervroegd pensioen op 55 niet wijzigt in de voorstellen dat nu op tafel lagen. Zij zullen niet bijdragen om de pensioenen betaalbaar te houden. De treinpendelaar uit de Druivenstreek koos die dagen dan maar voor De Lijn of zijn wagen.

Deze voorvallen illustreren nog eens dat het noorden en het zuiden in dit land een andere visie hebben over elk zijn toekomst. Ondertussen merkte de Franse krant Libération fijntjes op dat de NMBS het land doet splitsen. Het zuiden staakte, het noorden werkte.